Agraharam-Quo vadis ?
Transcreated by
P.R.Ramachander
(Agraharam , the
foremost garland of homes, Were the places
where Brahmins lived together to worship and pray to the good of the world .Most of the agraharams had very pretty temples , whose upkeep was done by the kings. With those Brahmins deserting
those agraharams in search of better living conditions , not only the villages became deserted but those Gods , who used to be a part of their life once , were now leading a
lonely life. The poet asks – who is responsible for this state of
affairs –the people or the God . I have taken this poem from the pages of Sridhar
Ramaswami –my face book friend. . Thanks my friend .)
The Vishnu temple
in the west ,
And the Shiva
temple in the east ,
Were like poems which had
lost their addresses.
Once in between
them,
The land was applied
with cow dung,
And over it
the Rangolis were drawn,
The steps were
applied with red mud .
Girls moved
with petticoats and half saris,
And people moved with
Nine yard madisars and Dhoti tied
as Panchakacham,
And that
agraharam had the wafting
scent of
Boiling Sarkarai
pongal with rice , jiggery and ghee .
Then the people who
depended on the plough ,
Started
believing in education,
And the bad fate began for all
In the Panchayath,
In the Schools ,
White collared job
became sign of masculinity
The rice coming out of fields were replaced by rice from shops,
Due to Panchayath, schools and water less cultivation,
Not becoming sufficient to meet their ends , then people
migrated to the cities.
Half the people
became useless for that agraharam,
The rest stayed
there due to receipt of Pension ,
And expectation ion of money order from those who had gone away
And they were
stuck there , knowing not where to go.
Slowly and slowly ,
When the crossing of the sea became a rule and very common,
Every one became
useless to the agraharam .
But those
unfortunate poor Lord Vishu and Lord Shiva ,
Are still there blinking ,
as they did not know where to go
With songs sung about their greatness by Appar
and Azhvars,
One time offering of food
to them becoming scarce to those
temples,
In the same Agrahara ,
Have the the
people changed or the God- we know not.
Tamil Text
அக்ரஹாரம்:-
---------------------------
---------------------------
விலாசமிழந்த
கவிதையாய்...
மேற்கே
பெருமாள் கோயில்
கிழக்கே சிவன் கோயில்
கிழக்கே சிவன் கோயில்
இடையில்
சாணமிட்டு,
கோலமிட்டு
படிகளுக்கு
காவியிட்டு
சாணமிட்டு,
கோலமிட்டு
படிகளுக்கு
காவியிட்டு
பாவாடை
மேலாக்கும்
மடிசாரும் பஞ்சகச்சமும்
வேதமும் இசையும்
மடிசாரும் பஞ்சகச்சமும்
வேதமும் இசையும்
வெல்லமும்
பச்சரிசியும்
நெய்யுமென பொங்கும்
சர்க்கரைப் பொங்கல்
நெய்யுமென பொங்கும்
சர்க்கரைப் பொங்கல்
அக்ஹாரம்
மணக்கும்..
ஏரை
நம்பியவன்
எழுத்தை நம்பினான்
வந்தது வினை..
எழுத்தை நம்பினான்
வந்தது வினை..
பஞ்சாயத்திலும்
பள்ளியிலும்
உத்தியோகம்
புருஷ லக்ஷணமானது.....
பள்ளியிலும்
உத்தியோகம்
புருஷ லக்ஷணமானது.....
விளைந்த
அரிசி நின்று போய்
வாங்கிய அரிசி வந்தது.
வாங்கிய அரிசி வந்தது.
பஞ்சாயத்தும்
பள்ளியும்
தண்ணீரில்லா பாசனமும்
பிழைப்புக்கு போதாமல் போக
பட்டணம் நோக்கி பயணித்தான்
தண்ணீரில்லா பாசனமும்
பிழைப்புக்கு போதாமல் போக
பட்டணம் நோக்கி பயணித்தான்
பாதி
பாழாய்(ப்}போனது..
மீதி பென்ஷன்,மணியார்டரோடு
போக வழி தெரியாமல் தங்கிப்போனது..
..
மெல்ல ..மெல்ல..
கடல் தாண்ட..
மொத்தமும் பாழாய்ப் போனது...
மீதி பென்ஷன்,மணியார்டரோடு
போக வழி தெரியாமல் தங்கிப்போனது..
..
மெல்ல ..மெல்ல..
கடல் தாண்ட..
மொத்தமும் பாழாய்ப் போனது...
ஆனால்
பெருமாளும் சிவனும்
பாவம்..
போக வழிதெரியாமல்
பெருமாளும் சிவனும்
பாவம்..
போக வழிதெரியாமல்
அப்பரும்
ஆழ்வாரும் பாடிய
ஸ்தல புராணத்தோடு........
ஸ்தல புராணத்தோடு........
ஒரு
வேளை படையலுக்கும்
பஞ்சமாக
பஞ்சமாக
அதே
அக்ரஹாரத்தில்.
அக்ரஹாரத்தில்.
மாறியது
மனிதனா ? இறைவனா ?
