Monday, April 25, 2016

The dreams of the poor- A Tamil poem

Each of you not only dream  for yourselves but also   to your children   and grandchildren .If were  One of those   who is poor , this would be perhaps your dream

The dreams   of the poor- A Tamil poem

Translated   by
P.R.Ramachander



(I was attracted  by this tamil poem   on dreams  the poor.The Tamil Original is given at the end.)

The dreams  of the poor are very big  ,

If he gets   gruel for one time,
A cloth to dress ,
And a place  to  live ,
He would not only get sleep,
But he would get dreams in sleep also

When he  has an empty stomach as his only relative,
With disappointment as his  only food,
In  the   society which keeps him away  ,
He does not have  even a thought  ,
That he    should also dream,
But he will have only  hunger   by his side.

He does  not know how to deceive and live  ,
He does not have empty respectability and empty pride ,
He would move   with every one in the same manner  ,
He would move away from those  who spit as if he is chewed food,
He is needed    for all basic jobs ,
But the society which  employs him for   satisfying their wants,
Is never bothered to satisfy  his wants

If you treat him  just like another man , he would be satisfied,
He does not have   any such very big dreams,
All he  wants  is to live without worries as long as he lives





ஏழையின் கனவுகள்
ஏழையின் கனவுகள் மிகப் பெரியது

ஒரு வேளை கஞ்சி
கட்டிக்க ஒரு துணி
ஒதுங்க ஒரு இடம்
இவை மட்டும் கிடைத்துவிட்டால்..
அவனுக்கு தூக்கமும் வரும்...
தூக்கத்தில் கனவும் வரும்...

ஒட்டிய வயிறே உறவாக
ஏமாற்றம் மட்டுமே உணவாக
ஒதுக்கி வைத்த சமுதாயத்தால்
அவனுக்கு கனவு காணனும்
என்ற நினைவு கூட இருப்பதில்லை
பசி மட்டுமே பக்கத்தில்....

ஏமாற்றி பிழைப்பது அவனுக்குத் தெரியாது
வறட்டு கௌரவம்.. வறட்டு பந்தா அவனிடம் இல்லை
எல்லோரிடம் ஒன்று போல பழகுவான்
எச்சிலென துப்புவோரைக் கண்டால் விலகுவான்
எல்லா அடிப்படை வேலைக்கும் அவன் தேவை..
ஆனால் அவனை தேவைக்கு பயன்படுத்தும் சமூகம்
அவன் தேவையை நிறைவேற்றுவது இல்லை..

அவனையும் கூட ஒரு சக மனிதனாக மதித்தால் போதும்...
அவனுக்கு அப்படி ஒன்றும் பெரிய கனவு ஒன்றும் இல்லை..
இருக்கும் வரை நிம்மதியாய் வாழ்ந்தாலே போதும்..




1 comment:

Anonymous said...

Beautiful poem sir!