Ganapathi Prathal -Seethangan thullal by Kunjan Nambiar

Ganapathi  Prathal -Seethangan thullal  by Kunjan Nambiar

 Introduction

   The Land of Kerala which is   termed as   “God’s own country  “  has a great tradition of story telling  especially   those from Puranas. Most of these  story telling is accompanied by dance  . The most classical method of this story telling is through the medium of  :”kathakali”.  Another  form of story telling technique in slightly lighter vein is  “Chakyar Koothu “  and Nangyar Koothu” . Ulike Kathakali, where actors  perform for a back ground music, In Chakyar Koothu  , the performer himself tells the story. There is a lot of teasing of the audience is inviolved. Kunjan Nambiar    who was getting trained in Chakyar Koothu    created another  form of story telling , which uses simple to understand words   and was aimed   at the common man.  He has written and performed   several such stories . “Ganapathy Prathal”  is one of them. My  very scholarly friend   sri Anatha Narayanan  Vaidyanathan had recently given the Malayalam text of this great work, Here are his own words about the story, “ganapathi's snacks

This is a hilarous piece of Satirical of poetry by Kunchan Nambiar. The words and metres are arranged for Ottanthullal(ഓട്ടന്‍തുള്ളല്‍).. The Lord of Wealth Kubera was a close Friend of Lord Shiva.. Once Kubera Visited Kailasam and had taken with him a huge cluster of plantains as an offering.. The naughty Ganapathy just grabbed the pazhakkula and simply ate it peels and stem and all. Kubera, seeing this thought that there was great scarcity of food in Kailasam and invited Lord Shiva with his family Parvathy, Ganesh Skanda and the bhootaganas for a weeks rest and recreation in Alagapuri, Kubera's palace town.. The Lord of wealth was very much conscious of his own affluence, and the Lord of the Universe saw through the sarcasm.. The city of Alakapuri was decorated with all pomp, and the kitchens were filled with variety of food and delicacies prepared in huge quantities.
The shiva family reached his friends city well in time.. The lord said.." we are happy to see your affluence and generosity, Lord Kurbera.. We will have bath and would partake in the dinner in time. But the boy Ganesha is hungry.. Let him have some snacks."

So the servers in the kitchen placed a plantain leaf before the lord and started serving food from huge golden vessels with golden ladles. Lord Ganesha, ate the food, ate the leaf, ate the ladle and vessel and asked for little more food. He said, "Let me just get relief from immediate hunger. I shall join the feast along with my father later. But bring some more snacks just now."

More plantain leaves, more food, more vessels were brought, to be consumed by the impish God without any delay. Further, all the reserves of grains and vegetables, vessels, oil, salt and all the food materials were brought in and they could not fill even a fraction of the huge belly of the benevolent Lord..

Finally, when the whole treasures of Kubera were finished in feeding the elephant-headed God and the arrogant Lord of Wealth started to feel realistic about the power of Lord Ganesha. He apologized for his indiscretion in thinking lightly and sarcastically about Lord Shiva and the Family. Lord Ganesha, the benevolent Lord as He is, restored the food and other things already consumed, and brought sense to Kubera and order to Alagapuri.|

The incident is vividly described in the Thullal Katha of Kunchan Nambyar.. The nuances can be understood only by reading and digesting the poem in Malayalam.”

    I  agree with him that  the nuances can never   be brought in any translation but I deeply feel that  we should make   our Brethren  who speak other languages  understand the greatness  of such works   and so I have attempted a translation which is given below . I am also giving the Malayalam text of the story in  the words  of the original author    from the post of my friend  Sri Anantha narayanan Vaidyanathan., My grateful acknowledgements to him.

Ganesa’s Breakfast  -Seethangan thullal

By

Kunjan Nambiar

(This poet      who has got very great name    among Malayalam poets    wrote this Thullal  In Ambalapuzha)

Translated by

P.R.Ramachander

                                                         Introduction

(Requests the audience to participates, prays Lord Ganapathi and  praises  the king of Champaka Nadu   who supports  his work.)

I salute  the interesting people who are in this audience  ,

For giving  protection to me  who is a lowly  person.

IN my mind I have a great desire   to  tell  you,

A very pretty story   and so I am starting it.

Let the God Ganapathi who loves his devotees,

With love   become a  help  to me.

Those  knowledgeable people who can differentiate between good and bad  ,

Of this story  , should try to understand its good and bad and be here

Though it is not easy to make other   people   understand ,

Even for a second I have  not learnt  to be silent

If all people   sit in a corner   without any movement ,

To the men who like to tease  them like me   there is no chance of to talk

The  sentences taught to me  by my teacher of great experience ,

Are there  in my mind and so there  is no problems to me.

With those  who find fault and laugh   at others,

Very many people would be surrounding  them

When other people hear   all that is said,

All good and bad of those people would come out

To all those people who are greatly   interested in poems,

It will make a mark in their mind   and that is what is needed.

The  truth   of the pain of delivery ,

Would only be known to  girls who deliver

What is   new year day    for the cock in the forest,

Would be known only  by  those  proud poets.

Does the Goat know about commerce   in market ?

I would not bother   about it  , Oh bad people  praising themselves

When several bad things are told    by people who do not like us .

Which are  being made and constructed, we would,

Feel a great sorrow and let   the good and wise people,

Understand   about fire burning  in our  mind

If there is bad as well as   good  aspects in it,

We should leave out the bad and  understand the good.

All other   people who have been left out ,

Should   always   become  ones who have ability

If we mix water   and milk and offer it,

The swan like birds would only drink the  milk.

The  leaches   which play   in the useless ponds,

Would not   take up anything except    bad.

Have I not been told  and made understood,

That  the evil people’s habit is like   that?

If I  tell like this there  is no end to it,

But  just  time would    only be spent on that without use?

When Lord Devanarayana   who does  not,

Even hesitate   to give away   even his soul,

To those who serve    him well and are devoted to him,

All those people living on this earth will get pleasures,

And   only   get joy and happiness   forever.

For my excessive zeal to   come to an end, I salute,

The divine  and  very dear form   with great luster of,

That Lord  who is like  Champaka   flowers ,

And who is an ornament to  Champaka  country

Once upon a time  Lords Kubhera the Lord of wealth,

Presented  a ripe  bunch  of Banana fruits to Lord Shiva ,

Who has a blue neck and seeing that   Lord Ganesa ,

Came and ate  the entire bunch

And the lord of wealth   who was seeing this  told,

With great respect  to  Lord Shiva  with a blue neck as follows

 “Oh killer of God of death ,please understand  that,

Without your mercy, there  is no other support for me.

But I have a great   desire within my mind,

Oh God who wears  the moon, be pleased to hear it.

Along with the daughter of the  snow clad mountain,

And along with   the lads one day,

Please do come in the   morning   itself to my home ,

And after taking    food there  for the entire day, please return

Oh Mahadeva , Oh Sankara   due to that  more and more,

Good   would come to me , is it not.”

Hearing that Lord Parameswara with  a great,

Smile   told like this to the  Lord of wealth.

“I know that you have very great   devotion   as well as,

Love towards  me and because of it I am glad ,

And so lord of wealth , you would grow wealthy daily”

Hearing that   the Lord   of wealth   again,

Told the Lord who wears   the snake   as follows”

 “Oh Sir    , though  I am loved by God due to my devotion,

Since my people   would  give good things    for you to eat  .

You should please    come   to my home,

And purify it , Oh Lord.”

Hearing what has been told  , that lord of the universe ,

Said to him   “So be it.”

He then  took leave  and saluted   that lord ,

Smiled  at Lord Ganesa    and returned back.

That son of sage Pulasthya   reached back to  his home ,

And started   getting     things one by one   in time

That Lord   of wealth   collected   immediately  ,

Rice   as white    as   Thumba (leuca Indica)   flowers.

All  those   who were   employed by him,

Got all that was needed   for a great feast.

He built a long   hall  and also invited,

Very many people    to work and cook there.

He also got large quantities   of vegetables ,

That would be needed   for the feast,

When a   person has   got lots of wealth  ,

All jobs would be done   suitable   to that wealth.

After  getting started  the cooking , that lord of earth  ,

Gave orders   for all other things that were  needed.

“After    the paths are well made,    cut and well  cleaned ,

Silk should be spread over that path,

Then silk of four colours    should be brought  ,

For decoration above the path  , and it should not be shortened.

With several groups of garlands  using pearls and corals,

Thousands of festoons should   be hung.

On both sides filled up measures and lamps,

Along with two lacs   of  bunched banana  plants should be kept.

Then we should get elephants decorated with gold ,

Huge drums  and various other needed musical instruments

In shining  golden plates  , cotton wicks .

Should be made wet and then lit

There would be need    for very many  ladies,

For that   and they should come wearing golden  medals

They should wear bangles  and    gem studded  rings,

And on the pair of their breasts they should wear  pearl necklaces,

They should wear  Saffron thilak  and wear  lotus flowers ,

Of the flowing rivers   and would welcome   them.

Without   wasting any time we should get  ,

White thread whisks   as well as round fans ,

For accompanying     Lord  Shiva and Goddess Parvathi.

We also should  build four or five   mansions,

For  residences of their sweet toungued maids

We should then build  pretty homes  

For  Ganas  like  Nandi to sit 

Not only that   without leaving any other thing  ,

We should get all the necessary   things.”

For   Inviting  Lord Shiva  the Lord of  wealth went again.

 “Oh Lord  , Of Shiva , due to your great mercy  ,

With great speed ,  I have collected all the needed things, Oh lord,

Please come there   with speed   and accept,

Our hospitality and be with us  , oh Lord”

Lord Shiva    after  hearing   this  ,

Climbed on the back of the bull slowly,

And his lady Parvathi  who had  the eyes  of a deer  ,

Came along with him  and climbed the back of the bull.

Lord Subrahmanya, Lord Ganesa  , Nandi   and the crowd,

Of all  others without leaving  any one back there , started  with them.

Suddenly that bull started   walking ,

Without stepping on the path covered   with silk.

Lord Ganesa   stepped  on the path,

Covered  with   good silk and started   walking  .

Because  of that  the lord of all wealth  , Without,

Taking any other thing for a    second stood there

The Great God    got down from the bull,

And the Goddess Parvathi  occupied  the mansion.

“It is greatly wonderful   to see   the materials,

That   you have arranged   within twelve hours friend,

To the person who has  money in his hand, is there,

Any difficulty to arrange   any thing?

Though everything has been arranged  properly,

Due to some little delay, let us make the lads,

Eat first their food, and then we   would take  ours.”

Hearing this   he called  Lord Ganesa and ,

Lord Subrahmanya   and made them sit.

The servants   took one very good bundle of Banana leaves,

And from that chose  one very good leaf  with great respect,

And Ganesa   saw them taking   a  big golden ladle ,

Which was   being filled with   cooked rice.

He ate  the ladle   . rice  , bundle of leaves ,

AS well as   the vessel  and then said

 “Spread a leaf for the food   and serve the  food.”

Then  after eating another bundle of leaves  ,

And rice that   was brought ,   he asked them,

To bring the vessel in which   rice was stored,

Ate all of it  and said, “I wish my hunger reduces a little.”

Then he said, “Along with father again I will come to the feast ,

And comfortably   eat as   per my wish.”

Again and again saying this he ate like this ,

And those   people who were  harried serving him,

Slightly went away    and started  hiding themselves.

Then he said, “This lord   of wealth  you are not willing,

To serve me   food in a  proper manner ,

Possibly because you would get bored ,

To serve rice to those who have paid great money.

And so I will enter  the kitchen  and from now on,

Eat everything     that is left   there.”

ചമ്പതാളം

(Champa thalam-beat)

മനതളിരിലിതി കരുതിമദനരിപുനന്ദനൻ

മന്ദം മഹാനസം പുക്കു നോക്കും വിധൌ

അതിധവളരുചികലരുമധികതരമന്നവു --

മദ്ഭുതമായോരെരിശ്ശേരി വച്ചതും

അമൃതിനൊടു സദൃശമഥ പല പല ചരക്കില --

ങ്ങഞ്ചാറുകൂട്ടം പ്രഥമനും കണ്ടിതു ;

The son of the enemy of Manmatha    thought like this in his mind,

And broke in to a smile    and when he saw  ,

Very white very tasety   cooked rice and ,

The wonderful Erisseri which was cooked in large quantities,

And then several very big vessels which were ,

Filled with  five six  types of Prathaman (Kheer made of coconut milk)    equal to nectar.

Then seeing   very high quality Pal payasam( Milk kheer )  which ,

Was    made very sweet   in the end  ,

He decided that   there cannot be anything  ,

Sweeter  than this  and after that he  completely drank that also.

Then he  ate several sweet side -dishes  kept  ,

In  four to eight   vessels   and also the   vessels

Then   he also ate the rice which was  prettily washed and kept,

Cooked rice   and several other  curries and then ate

Leaf , wooden seat , fire wood  pickles  of pepper  along withal its contents,

Oil, ghee  , coconut oil    as well as coconuts,

And within another half minute the very hard    stone mortar ,

Pesle  , Stone  mortar for pounding grain  , Coconut scrapper ,

The wooden board used  to  remove boiled water from rice, ropes,

And very many    Bamboo plank made   baskets  kept for cleaning rice

The   very wonderful heap of  Papads,

After eating all these prettily    that elephant faced one

Went and entered   immediately   the store room,

The juicy Kadali Banana  and several bunches of Poovan Banana,

Two to four thousand bunches of Nendran Banana

With  joy the elephant faced one   swallowed   and immediately

He also ate   the banana variety known as  Kurum kali

And then he saw   in several porcelain   vessels  ,

Honey    as well as   sweet dishes   stored ,

And  he also saw very many very tastey sweets ,

And after   eating all these

And then again    porcelain vesselsand  copper pots ,

And all other vessels which were    remaining there,

And then the elephant faced  one got out of the store room

At that  time he called Kubhera   the lord of wealth near him  ,

And starting the conversation told him like this.

 “Hey evil one, lord of riches, again give me some cooked rice,

And at least little   of the side dishes,

For removing my great tiresomeness, you have to give,

Some rice at least    for the breakfast.

Though you are prettily   keeping lot of food,

Is it respectable  to send some one without giving anything?

Oh Lord of Wealth who has   too - too much of wealth , After,

You invited    us and made us come here,

Just for satiating my hunger  , and you are  not giving,

At least a hand full  food  to me who is only a boy,

Do you think within your mind   it  is proper,

Not spending money for what is needed  is shameful

Oh God of wealth , suppose you have lots of money,

You thought  that   if that money is spent on  the God it would be great,

In your heart , which is full of pride in your case ,

It is really bad that   you deceived me    who is only a boy”

Lord Vigneswara  also then told him several    harsh    sentances ,

And opening his house    ran towards   him.

And at that time Khubera    who was   greatly scared ,

With great worry started   running    here   and there.

" This slave  he said   thought , further  things can be made ,

Only whatever  has been prepared is exhausted”

Since Lord Ganesa   did not tell    any sentences to reply that ,

And with   great anger was driving    him  very fast.

“He   thought that    to end the quarrel with elepant faced one ,

The only way is to catch the   feet of the  killer of God of death.

:

Thinking  like   this in his mind    that one who rides on a man,

Went and fell at the feet   of the one who wears   the crescent  .

And with great humility, told the following   words of praise  in a clear manner

 “Hey lord of the universe, Salutations,  oh killer of God of death,

I  who is lowly has done several   mistakes    to you  ,

Oh God I do not have any one else to depend  , other   than you.

If a  son who is sitting    in the womb   of mother,

Kicks and rubs  her womb before   his birth,

Definitely mother   would   not   consider,

It as   intentional quarrel. Any time any day

OH lord of eight directions , I am one  of the slaves,

Of   your lotus like feet  , please  remove all my sorrows.

At that moment  when I surrender to your twin feet,

Wise man say that  all my   sorrows would come to an end

Oh Lord who burnt he who used  lotius arrows, Would it possible ,

For the sun  as well as pitch darkness   be in the same place?

Oh Lord Who wears the moon  , The elephant faced one ,

Ate everything in the godown  Oh killer of death ,

He  also ate   all the side dishes  and all rice that was  prepared.

And also   ate coconut scraper, vessels , firewood ans several big vessels,

Huge vessels like Chembu and charakku , and all that   was in the kitchen,

Oh Lord  Shiva, Oh destroyer   of the cities,

He ate everything that was there and made it empty

Oh Lord who destroyed the cities, Then again with very great anger,

He is catching hold of me again with sky , alas,

Oh destroyer of enemies    due to your great  mercy,

I should be able to live   for    a very long time.”

After offering prayers to him who wears  a part of the moon,

He saluted him with folded  hands  and  with great respect ,

With great   devotion , he also saluted   the  lotus like feet,

Of the Goddess  who is the daughter   of the  mountain.

At that time Lord Shiva as well as Goddess  Parvathy    said,

 “Oh lord of wealth, now there is no need for sorrow to you,

Though several crimes are committed for several days,

Great ones  pardon all those   if you catch their feet.

For this   though your mistake  showed    the way,

WE both are sure that  You have not  committed any mistake.”

 “Oh elephant    faced one  , Please come swiftly   before us,

Alas  , there   is no limit    to your mischief,

Oh son , suppose due to increased    pride  the lord of wealth,

Has invited    and brought    us here,

We should tell him some  suitable    soft words,

And eat the rice that is given to us and return back.

Good only will come   if we console ourselves   that  ,

The food given to us by him is  equal to nectar

But insulting   the person who gave us food,

You should understand would result   in great pains.

You should take this in your mind , call the lord of wealth ,

And give him all that    he desires and send him away”

When Paramashiva who was the Guru    told like this,

Ganesa heard   all that   as   a very good   boy and said,

“ Hey God of wealth  do not   have any  ill feeling because of this,

And let there  be no sorrow due to this in your mind”

When Ganesa    told very soft words like this  ,

He hugged the God of desire   tightly to his chest.

“Lord of All God Shiva  , all his servants,

Subrahmanya,  myself ,  Goddess   Parvathi  who is Mridani,

Have taken    very good food and have  become contended,

Much more than what you expected  in your joyful mind,

To understand all that  with cleverness , please  ,

See  and survey it by your divine   eyes.

Khubera  heard  it  with great respect what Ganeswara,

Whose feet are  praised by all  told  in a  pretty manner

When the  great God who  sits on his heart,

Looked at him, he understood everything

At that time due to  great joy appearing in his heart ,

He stood there   saluting   the elephant    faced god.

At that time  due to the daughter  of  the mountain    and Lord Shiva ,

Telling him   except for the cooked rice    all that which had taste  ,

Along with their proper form came out from   the lotus like  inside of the  elepant faced one,

And all those   things   saluted him falling    at his feet.

Then he who churned the cities at that time   told ,

The Lord of wealth   along with  a smile and respect

 “All your things have come out  of the elephant faced one,

Immediately   account for all of them and with great speed,

Arrange to keep  all the different vessels and porcelain pots ,

In the place    they were   earlier  kept.

The entire clan of devas   felt as if they were   enjoying,

The taste  , as if they themselves   have eaten ,

All the food that   you had prepared through face of Ganesa,

And have become happy as if they have eaten them with all interest.”

Let good  things happen and  letyour wealth increase,

We are not further   tarrying but we are taking your leave.

So with great  speed  do tell us all that you  want,

Said the God, and hearing that   Khubera told.

 “You have prettily     decorated your tufted hair with  the  moon,

As well as   snake and several type  of pretty white flowers

You   have the flow    of great luster from ,

The freely flowing  divine river there

You    have long eye  on forehead along with other eyes,

You  have   a very pretty great  nose  which is long,

You too have a great luck to have   lips which   are more red than coral,

Which is the   place   where   your teeth are located

You have teeth which are much whiter than jasmine buds

You wear two ear globes which are  invaluable

You hold the   axe show protection and  boons   by your hands ,

Which are like lotus flowers along with a neck which is blue

On your lap lives the daughter    of the mountain,

You wear the hide  of an elephant in rut

And your two thighs and lotus like feet and  all these

Should appear in my   thoughts  always Oh Mahadeva , Oh Sankara.”

To the son of the sage    who was saluting him ,

The God    further   told   like this.

 “Let  these happen to you “ and then the god,

Gave him all  that he desired and went back with Bhavani

Later   to the Lord Khubera   saluted with humility,

The lord with the    face   of  an elephant  , his two lotus like feet,

And who was    wearing  the moon   and he  said , “Let there be auspiciousness  to you.”

Then  again they  , their bull as well  as accompanying gods,

Disappeared when the  lord of pious people   were   seeing.

ഗണപതി പ്രാതൽ ശീതങ്കന്‍ തുള്ളൽ
കുഞ്ചൻ നമ്പ്യാർ

മലയാള കവികളിൽ ഏറ്റവും മൌലീകതയുള്ള ഇദ്ദേഹം അമ്പലപ്പുഴ വച്ച് എഴുതിയ തുള്ളലാണിത്.

സഭതന്നിൽ വിളങ്ങുന്ന സരസന്മാരടിയത്തി --

ന്നഭയം തന്നരുളേണമതിനായി വണങ്ങുന്നേൻ ;

അഭിരാമമൊരു കഥ പറവാനെന്‍ മനതാരിൽ

അഭിലാഷമുണ്ടു പാരമതുകൊണ്ടു തുടങ്ങുന്നേന്‍.

പ്രണതവത്സലനായ ഗണപതിഭഗവാനും

പ്രണയമോടടിയനു തുണയായിബ്ഭവിക്കേണം

ഗുണദോഷമറിയുന്ന ബുധന്മാരിക്കഥ തന്റെ

ഗുണദോഷം വിചാരിപ്പാനൊരുമ്പെട്ടു വസിക്കേണം ;

പരബോധം വരുത്തുവാനെളുതല്ലെന്നിരുന്നാലും

ഉരിയാടാതിരിപ്പാന്‍ ഞാൻ‍ പഠിച്ചില്ല കാണിപോലും ;

ഒരുവരുമിളകാതങ്ങൊരു കോണിലിരുന്നേച്ചാൽ

പരിഹാസം നടത്തുന്ന നരന്മാര്‍ക്കു വകയില്ല

പരിചോടെന്‍ ഗുരുനാഥൻ അരുള്‍ചെയ്ത വചനങ്ങൾ

കരളിലുണ്ടെനിക്കേതും കുറവുമില്ലതുകൊണ്ട് ;

കുറ്റം പറഞ്ഞു ചിരിക്കുന്നവരോടു

ചുറ്റത്തിനാളുകളേറ്റമുണ്ടായ് വരും

മറ്റും പലരതു കേൾക്കുന്ന നേരത്തു

മുറ്റും ഗുണദോഷമെല്ലാം വെളിപ്പെടും

ഏറ്റം കവിതയിലൂടുള്ളവര്‍ക്കതു

പറ്റും മനതാരിലെന്നാലതും മതി ;

ഈറ്റുനോവിന്റെ പരമാര്‍ത്ഥമൊക്കെയും

പെറ്റ പെണ്ണുങ്ങൾക്കു തന്നേയറിയാവൂ ;

കാട്ടുകോഴിക്കെന്തു സംക്രാന്തിയെന്നതും

കൂട്ടം കവിപ്രൌഢരൊക്കെ ധരിച്ചിടും ;

ആടിന്നറിയുമോ അങ്ങാടിവാണിഭം ?

കൂട്ടാക്കയില്ല ഞാന്‍ ദുഷ്ക്കവിഭോഷരേ !

ഇഷ്ടമില്ലാത്തവരാരൊരു ദൂഷണം

കെട്ടിച്ചമച്ചതു കേട്ടാൽ നമുക്കൊരു

ഞെട്ടലില്ലേതും മനസ്സിനെന്നുള്ളതീ

ശിഷ്ടജനങ്ങൾ ധരിച്ചുകൊള്ളേണമേ

ദോഷവും നല്ല ഗുണങ്ങളുമുണ്ടെങ്കിൽ

ദോഷം വെടിഞ്ഞു ഗുണത്തെ ഗ്രഹിക്കണം

ശേഷമുള്ളാളുകളെല്ലാമതിനിങ്ങു

ശേഷിയായ് ത്തന്നേ ഭവിക്കേണമെപ്പൊഴും ;

പാലും ജലവും കലര്‍ന്നു വച്ചീടിനാൽ

പാലേ കുടിപ്പൂ അരയന്നജാതികൾ ;

ദുഷ്ടെന്നിയേ മറ്റതൊന്നും ഗ്രഹിക്കില്ല

പൊട്ടക്കുളത്തിൽ കളിച്ചീടുമട്ടകൾ ;

ദുഷ്ടജനത്തിന്റെ ശീലമവ്വണ്ണമെ --

ന്നൊട്ടു പലരും പറഞ്ഞുകേൾപ്പില്ലയോ ?

ഏവം പറഞ്ഞാലൊടുക്കമില്ലേതുമേ

കേവലം കാലം കഴിച്ചുവെന്നേ വരൂ ;

സേവിച്ചു മേവുന്നവര്‍ക്കുവേണ്ടിത്തന്റെ

ജീവനെപ്പോലും കൊടുപ്പാന്‍ മടിക്കാത്ത

ദേവനാരായണസ്വാമി മഹീതലേ

ജീവിച്ചു മേവുന്ന കാലം ജനങ്ങൾക്കു

ദേവലോകാവാസസൌഖ്യം ലഭിക്കുമ --

ക്കേവലാനന്ദം സതതം ഭവിക്കുന്നു ;

ചെമ്പകനാട്ടിന്നലങ്കാര രത്നമാം

ചെമ്പകപ്പൂവൊത്ത തമ്പുരാന്‍ തന്നുടെ

ചെമ്പൊൽ പ്രഭ ചേരുമോമൽ തിരുവുടൽ

കുമ്പിടുന്നേനിന്നു കമ്പങ്ങൾതീരുവാൻ ;

പണ്ടങ്ങൊരു ദിനം വിത്തേശ്വരന്‍ നീല -

കണ്ഠനു കാഴ്ചയായ് വച്ച വാഴക്കുല

മണ്ടിവന്നാശു ഗണേശനെടുത്തതു

തൊണ്ടോടുകൂടിബ്ഭുജിച്ചതുമാദരാൽ

കണ്ടുനിൽക്കുന്ന ധനേശനവന്‍ ശിതി -

കണ്ഠനെത്താണു തൊഴുതുണര്‍ത്തീടിനാൻ :

" കാലാന്തക ! ഭവൽ കാരുണ്യമല്ലാതൊ -

രാലംബനം നമുക്കില്ലെന്നറിക നീ !

ഒന്നുണ്ടെനിക്കു മനക്കാമ്പിലാഗ്രഹം

ചന്ദ്രചൂഡാ വിഭോ ! കേട്ടരുളേണമേ !

പ്രാലേയപര്‍വ്വതപുത്രിയോടൊന്നിച്ചു

ബാലകന്മാരെയും കൊണ്ടൊരു വാസരം

കാലത്തുതന്നെയെഴുന്നള്ളി നമ്മുടെ

ആലയം തന്നിൽ ഭുജിച്ചു പോന്നീടണം ;

എന്നാലതുകൊണ്ടെനിക്കു മേന്‍ മേൽ ഗുണം

വന്നീടുമല്ലോ മഹാദേവ ! ശങ്കര ! "

എന്നതു കേട്ടു മഹേശന്‍ കുറഞ്ഞൊന്നു

മന്ദസ്മിതം പൂണ്ടു ചൊന്നാന്‍ ധനേശ്വരം :

" നിന്നുടെയുള്ളിലെ ഭക്തിയും സ്നേഹവു -

മെന്നെക്കുറിച്ചേറ്റമുണ്ടെന്നറിഞ്ഞു ഞാൻ

എന്നതുകൊണ്ടു നമുക്കു സന്തോഷവും

നിന്നിൽ പ്രതിദിനമേറ്റം ധനപതേ ! "

എന്നതുകേട്ടു ധനേശ്വരൻ പിന്നെയും

പന്നഗഭൂഷണനോടറിയിച്ചിതു :

" ഭക്തി കൊണ്ടീശ്വരന്‍ പ്രീതനായെങ്കിലും

ഭുക്തിക്കു നല്ല വസ്തുക്കൾനല്കും ജനം

എന്നതുകൊണ്ടങ്ങെഴുന്നള്ളി നമ്മുടെ

മന്ദിരം ശുദ്ധമാക്കേണം വിഭോ ! ഭവാൻ ."

ഇങ്ങനെ ചൊന്നതു കേട്ടു ലോകേശ്വര --

" നങ്ങനെതന്നെ " യെന്നും പറഞ്ഞീടിനാൻ ;

യാത്രയും ചൊല്ലിത്തൊഴുതു ഗണേശ്വര --

മൂര്‍ത്തിയെ നോക്കിച്ചിരിച്ചു പോന്നീടിനാൻ ;

ആലയം തന്നിലകത്തു വന്നോരോന്നു

കാലേ വരുത്തിത്തുടങ്ങി പൌലസ്ത്യനും ;

തുമ്പക്കുസുമത്തിനൊത്തൊരു തണ്ഡുലം

സംഭരിച്ചീടിനാനേറ്റം ധനേശ്വരൻ

സദ്യയ്ക്കു വേണ്ടുന്ന വസ്തുക്കളൊക്കെയു --

മുദ്യോഗമുള്ള ജനങ്ങൾവരുത്തിനാർ ;

നീളെ നെടുമ്പുര കെട്ടി ശ്രമിപ്പതി --

നാളുകളേയും ക്ഷണിച്ചു വരുത്തിനാൻ ;

ചോറ്റിന്നു വേണ്ടും കറിസാധനങ്ങളു --

മേറ്റം പലതരം തത്ര വരുത്തിനാൻ ;

വിത്തം വളരെക്കരത്തിലുള്ളാളുകൾ--

ക്കൊത്തതിന്‍ വണ്ണം വരും കാര്യമൊക്കെയും ;

വെപ്പു തുടങ്ങിച്ചു പിന്നെ മഹീശ്വരൻ

കല്പിച്ചു വേണ്ടുന്ന കാര്യങ്ങളൊക്കെയും .

" വെട്ടുവഴികളടിച്ചു തളിച്ചതിൽ

പട്ടുകൾനീളെ വിരിച്ചുകൊണ്ടീടണം

നാലു നിറമുള്ള പട്ടുകൾകൊണ്ട്വന്നു

മേലെ വിതാനം , ചുരുക്കരുതൊട്ടുമേ !

മുത്തും പവിഴവും ചേര്‍ത്ത മാലാഗണം

പത്തുനൂറുതരം തോരണം തൂക്കണം ;

രണ്ടുപുറത്തും നിറപറ ദീപവും

രണ്ടുലക്ഷം കുലവാഴയും വെക്കണം

പൊന്നണിഞ്ഞാനക്കഴുത്തിൽപെരുമ്പറ

പിന്നെയും വേണ്ട വാദ്യം വരുത്തീടണം

മിന്നുന്ന പൊന്നിന്‍ തളികയിൽ നൂൽത്തിരി --

തന്നെ നനച്ചു കൊളുത്തിപ്പിടിക്കണം

മങ്കമാർ വേണമതിന്നവർനല്ലൊരു

തങ്കപ്പതക്കമണിഞ്ഞു വന്നീടണം

കങ്കണം കൈവിരൽ കൽവച്ച മോതിരം

കൊങ്കദ്വയങ്ങളിൽ മുത്തുരത്നാവലി

കുങ്കുമം നല്ല മലയജം തന്നുടെ

പങ്കവും നന്നായണിഞ്ഞെതിരേൽക്കണം ;

ശങ്കരീശങ്കരന്മാരേയകമ്പടി --

ക്കാലവട്ടങ്ങളും വെഞ്ചാമരങ്ങളും

കാലമൊട്ടും കളയാതെ വരുത്തണം ;

ബാലമട്ടോൽമൊഴിമാര്‍ക്കു വാണീടുവാൻ

നാലുകെട്ടിന്നിയും നാലഞ്ചു തീര്‍ക്കണം ;

നന്ദി മുമ്പായ ഗണങ്ങൾക്കിരിക്കുവാൻ

മന്ദിരം ഭംഗിയായൊന്നു നിര്‍മ്മിക്കണം

എന്നുതന്നെയല്ല വേണ്ടുന്നതൊക്കെയും

ഒന്നൊഴിയാതെ വരുത്തിവച്ചീടണം . "

ഇങ്ങറിയിപ്പാന്‍ ഗമിച്ചു ധനാധിപൻ :

" തമ്പുരാനേ ! ഹരേ ! നിന്‍ കൃപകൊണ്ടു ഞാൻ

സംപ്രതി വേണ്ടുന്ന കോപ്പു കൂട്ടീ വിഭോ !

വെക്കമവിടേക്കെഴുന്നള്ളി നമ്മുടെ

സത്കാരമേറ്റു തുണച്ചരുളേണമേ ! "

കാളകണ്ഠനതു കേട്ടോരനന്തരം

കാളപ്പുറത്തു കരേറിപ്പതുക്കവേ

പേടവിലോലവിലോചന പാർവതി

കൂടവേ കാളമുകളിൽകരേറിനാൾ ;

സ്കന്ദന്‍ ഗണേശ്വരൻ നന്ദി മുമ്പായുള്ള

വൃന്ദങ്ങളൊന്നൊഴിയാതെ പുറപ്പെട്ടു ;

പട്ടു വിരിച്ച വഴിയിൽചവുട്ടാതെ

പെട്ടെന്നു കാള നടന്നു തുടങ്ങിനാൻ ;

നല്ലോരു പട്ടു വിരിച്ച സ്ഥലങ്ങളി --

ലെല്ലാം ചവിട്ടി നടന്നു വിനായകൻ ;

എന്നതുകൊണ്ടു ധനാധിനാഥന്‍ പുന --

രൊന്നുമേ മിണ്ടാതെ നിന്നാനരക്ഷണം ;

കാളപ്പുറത്തൂന്നിറങ്ങി മഹേശ്വരൻ

മാളിക തന്നിലിരുന്നു മൃഡാനിയും

" മുപ്പതു നാഴികകൊണ്ടു വരുത്തിയ

കോപ്പുകൾകണ്ടാൽവിചിത്രമല്ലോ സഖേ !

കൈയ്യിൽപണമുള്ളവന്‍ നിനച്ചീടുന്ന

കാര്യം വരുത്താന്‍ പ്രയാസമുണ്ടാകുമോ ?

എല്ലാമൊരുക്കിയെന്നാകിലും താമസം

തെല്ലുണ്ടതുകൊണ്ടു ബാലകന്മാരുടെ

ഭക്ഷണം വേഗം കഴിപ്പിച്ചു നമ്മുടെ

ഭക്ഷണത്തിന്നും ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടാൽമതി . "

എന്നതു കേട്ടു വിളിച്ചു ഗണേശനെ

സ്കന്ദനേയും വിളിച്ചങ്ങിരുത്തീടിനാൻ :

നല്ലയിലക്കെട്ടെടുത്തതിലോരോന്നു

നല്ലവണ്ണം തുടച്ചാശുവച്ചാദരാൽ

പൊന്നുകൊണ്ടുള്ളൊരു കോരിക തന്നില --

ങ്ങന്നം നിറച്ചതു കണ്ടു വിനായകൻ

ചട്ടുകം ചോറുമിലയുടെ കെട്ടുമാ --

ക്കോരികയും ഭുജിച്ചാദരാലങ്ങുടൻ

യക്ഷാധിനാഥനോടേവം പറഞ്ഞിതു :

" ഭക്ഷണത്തിന്നിലവച്ചു വിളമ്പുക ; "

രണ്ടാമതുമൊരുകെട്ടില വച്ചതും

കൊണ്ട്വന്ന ചോറും ഭുജിച്ചുടന്‍ പിന്നെയും

" കൊണ്ടുവാ പത്രവും ചോറുള്ള പാത്രവും

ഉണ്ടു വിശപ്പതു തെല്ലു തീര്‍ന്നാൽമതി ;

അച്ഛനോടൊന്നിച്ചു പിന്നെ ഞാന്‍ സദ്യയി --

ലിച്ഛിച്ചവണ്ണം ഭുജിച്ചുകൊള്ളാം സുഖം ;

പിന്നെയും പിന്നെയുമേവം പറഞ്ഞുകൊ --

ണ്ടന്നം വളരെ ഭുജിച്ചോരനന്തരം

ചോറു വിളമ്പി വിളമ്പി വലഞ്ഞവർ

മാറിപ്പതുക്കെയൊളിച്ചുതുടങ്ങിനാർ;

" നല്ലവണ്ണം നമുക്കന്നം വിളമ്പുവാ --

നില്ല മനസ്സു ധനാധിനാഥന്നഹോ

ഏറെപ്പണം കെട്ടിവക്കും ജനങ്ങൾക്കു

ചോറു കൊടുപ്പാന്‍ മുഷിച്ചിലുണ്ടായ് വരും

എന്നാലടുക്കള തന്നിൽക്കടന്നു ഞാ --

നൊന്നൊഴിയാതെ ഭുജിക്കുന്നതുണ്ടിനി ! "

ചമ്പതാളം

മനതളിരിലിതി കരുതിമദനരിപുനന്ദനൻ

മന്ദം മഹാനസം പുക്കു നോക്കും വിധൌ

അതിധവളരുചികലരുമധികതരമന്നവു --

മദ്ഭുതമായോരെരിശ്ശേരി വച്ചതും

അമൃതിനൊടു സദൃശമഥ പല പല ചരക്കില --

ങ്ങഞ്ചാറുകൂട്ടം പ്രഥമനും കണ്ടിതു ;

പരമഗുണഗണമുടയസിതയൊടിടചേര്‍ന്നൊരു

പാൽപായസം നല്ലതന്തികേ കാണ്കയാൽ

ഇതിലധികമധുരമിനിയപരമൊരു വസ്തുവി --

ങ്ങില്ലെന്നുറച്ചതു ഭക്ഷിച്ചനന്തരം

നലമൊടതിലരികിലഥ വളരെ മധുരക്കറി

നാലെട്ടു വാര്‍പ്പിൽക്കിടന്നതും പാത്രവും

അഴകിനൊടു സവിധഭുവിയരി കഴുകിവച്ചതും

അന്നവും പിന്നെക്കറി പലതുള്ളതും

ഇല പലക വിറകു കടുമുളകുമുപദംശവും

എണ്ണയും നെയ്യും വെളിച്ചെണ്ണ തേങ്ങയും

അതികഠിനമരനിമിഷമതിനിടയിലമ്മിയും

അമ്മിക്കുഴവിയുരലും ചിരവയും

അടപലക കയറുകളുമധികമരിവട്ടിയും

അദ്ഭുതമായുള്ള പപ്പടക്കൂട്ടവും

വടിവിനൊടു ഗജവദനനഴകൊടു ഭുജിച്ചുടൻ

വന്നു കലവറ തന്നിൽകടന്നുടൻ

രസകദളി കദളികളുമഴകൊടതി പൂവനും

രണ്ടുനാലായിരം നേന്ത്രക്കുലകളും

കനിവിനൊടു കരിവദനനതികുതുകമോടുടൻ

കണ്ണന്‍ കുറുങ്കാളി വണ്ണൻ പഴങ്ങളും

ഇവ പലതുമവിടെയഥ ഭരണികളിലേറ്റവും

സൂക്ഷിച്ചിരുന്നോരു തേനും ഗുളങ്ങളും

അതിമധുരമുടയ സിത ഘൃതവുമഥ കണ്ടുട --

നാനന്ദമോടു ഭുജിച്ചാനശേഷവും

പുനരപി ച ഭരണി കുടമനവധി കലങ്ങളും

കണ്ടു കറിക്കുള്ള കോപ്പു ശേഷിച്ചതും

അതു സകലമപി ച കരിവദനനഥ തിന്നുട --

നാനമുഖവന്‍ പുറത്തിറങ്ങീടിനാൻ ;

അതുസമയമരികിലഥ ധനദനെ വിളിച്ചുകൊ --

ണ്ടാഭാഷണം കൊണ്ടു ചൊല്ലിനാനിങ്ങനെ :

" അയി കുടില ! ധനദ ! മമ തരിക പുനരന്നവു --

മല്പമെന്നാകിലും കൂട്ടുവാനുള്ളതും

പെരിയ പരവശത മമ കളവതിനു ചോറു നീ

പ്രാതൽക്കു മാത്രമെന്നാകിലും നല്കണം

അശനമതിലൊരുവനിലുമഴകിനൊടു വച്ചുകൊ --

ണ്ടൊന്നും കൊടുക്കാതയയ്ക്കുക യോഗ്യമോ ?

അതിലധികമധികധനമുടയ ധനദാ ! ഭവാ --

നാമന്ത്രണം ചെയ്തു കൊണ്ടുപോന്നിങ്ങനെ

ബദരിഫലമതിനു സമമൊരു കബളമെങ്കിലും

ബാലനായീടും നമുക്കു തരാഞ്ഞതു

ഉചിതമിതി തവ മനസി കരുതിടുക വേണ്ടതി --

ന്നൂണും മുടക്കിയയയ്ക്കുക നിന്ദിതം

അയി ധനദ പുരുഷനിഹ പെരിയ ധനമുണ്ടെങ്കിൽ

ആയവന്‍ ചെയ്തതു നല്ല നേരായ് വരും

ഹൃദയമതിലിതു കരുതി മദമധികമുള്ള തേ

ഹൃദ്യമീ ബാലനാമെന്നെച്ചതിച്ചതും ! "

വചനമിദമതിപരുഷമനവധി പറഞ്ഞുടൻ

വായും പിളര്‍ന്നോടിയെത്തി വിഘ്നേശ്വരൻ ;

അതുസമയമധികഭയമുടയ നിധിനായകൻ

ആധിയുംപൂണ്ടങ്ങുമിങ്ങുമോടീടിനാൻ :

" അടിയനിഹ കരുതിയതു സകലവുമൊടുങ്ങിയി --

ങ്ങാവോളമിന്നിയും വേണ്ടതുണ്ടാക്കുവൻ ; "

അതിനു പുനരൊരു വചനമവനൊടുരചെയ്യാതെ

ആര്‍ത്തനായ് പിന്നാലെ മണ്ടി ഓടിക്കയാൽ

' കരിവദനകലഹമതു കളവതിനു നമ്മുടെ

കാലാരിപാദം പിടിക്ക നല്ലൂ ജവാൽ'

ഇതി മനസി ബത കരുതി സപദി നരവാഹനൻ

ഇന്ദുചൂഡാന്തികേ ചെന്നു വീണേറ്റവും

വിനയമൊടു വിമലതര നുതിവചനമോതിനാൻ :

" വിശ്വാധിനാഥാ ! നമസ്തേ യമാന്തകാ !

അടിയനിഹ പിഴ പലതുമധികമിഹ ചെയ്കിലും

ആശ്രയം മറ്റാരുമില്ലെനിക്കീശ്വരാ !

ജനനിയുടെ ജഠരമതിലമരുമൊരു ബാലകൻ

ജാതനാംമുമ്പേ ചവിട്ടിയെന്നോര്‍ക്കയാൽ

മനതളിരിലതിനു ബത കലഹ, മൊരുനാളുമാ

മാതാവിനുണ്ടാകയില്ലെന്നു നിര്‍ണ്ണയം ;

അടിമലരിലടിമപെടുമടിയനുടെ സങ്കടം

അഷ്ടമൂര്‍ത്തേ ! ഭവാന്‍ നീക്കി രക്ഷിക്കണം

തവ ചരണയുഗളമതു ശരണമണയും ക്ഷണേ

താപം ശമിക്കുമെന്നല്ലോ ബുധമതം

കുസുമശരതനുദഹന ! ദിവസകരബിംബവും

കൂരിരുട്ടും കൂടിയൊന്നിച്ചിരിക്കുമോ ?

കരലസിതകനകമൃഗ ! കലവറയിലുള്ളതും

കാലാന്തക ! കറിവച്ചതുമന്നവും

ചെരവ തവി വിറകുരുളികരകമിതി പാത്രവും

ചെമ്പും ചരക്കും നെടുമ്പുരയുള്ളതും

പരമശിവ പരിചിനൊടു ഗജമുഖനശേഷവും

പാരാതെ ഭക്ഷിച്ചൊടുക്കി പുരാന്തക !

പുരമഥന ! പുനരധികമരിശമൊടടുത്തുടൻ

പുഷ്കരം കൊണ്ടു പിടിക്കുന്നു ഹന്ത മാം ;

ജിതശമന തവ മനസി ബഹുകരുണകൊണ്ടു ഞാൻ

ജീവിച്ചിനിച്ചിലകാലമിരിക്കണം . "

അമൃതകരശകലധരനുതികളിതി ചെയ്തുട --

നഞ്ജലി കൂപ്പി നമസ്കരിച്ചാദരാൽ

അചലവരമകളുടയ ചരണകമലങ്ങളും

അത്യന്തഭക്ത്യാ വണങ്ങി നിന്നീടിനാൻ ;

അതുപൊഴുതു ശിവനുമഥ ശിവയുമരുളീടിനാർ:

" ആധി നിനക്കിനി വേണ്ട ധനേശ്വര !

പല കുറവു പല ദിവസമധികമിഹ ചെയ്കിലും

പാദം പിടിച്ചാൽക്ഷമിക്കും മഹത്തുകൾ

ഇതിനു തവ പിഴ കിമപിയൊരു വഴി നിനയ്ക്കിലു --

മില്ലെന്നു നിശ്ചയമുണ്ടു ഞങ്ങൾക്കഹോ !

കരിവദന ! വിരവിനൊടു വരിക മമ സന്നിധൌ

കഷ്ടം ! കണക്കല്ല നിന്നുടെ ചേഷ്ടിതം

അയി തനയ ! ധനദനിഹ മമത പെരുകീട്ടുട --

നഷ്ടിക്കു നമ്മെ ക്ഷണിച്ചു വരുത്തിയാൽ

ഉചിതമതു മൃദുവചനമവരൊടുരചെയ്തുകൊ --

ണ്ടൂണിനു തന്ന ചോറുണ്ടു പോന്നീടണം ;

അപരനിഹ തരുമശനമമൃതിനു സമാനമെ --

ന്നാശ്വസിച്ചീടണമെന്നേ ഗുണം വരൂ .

അതിദുരിതഫലമതിനു പരിചൊടു ധരിക്ക നീ

അന്നദാതാവിനെ നിന്ദ ചെയ്യുന്നത് ;

ഇതി സപദി കരുതി ഹൃദി ധനദനെ വിളിച്ചു നീ

ഇച്ഛിച്ചതെല്ലാം കൊടുത്തു കൊണ്ടീടണം ; "

സകലജന പരമഗുരു പരമശിവനിങ്ങനെ

സാധുവാം വണ്ണം പറഞ്ഞതു കേൾക്കയാൽ ;

" അയി ധനദ ! നഹി കിമപി പരിഭവമൊരിക്കലു --

മാധിയുണ്ടാകുക വേണ്ടാ ഹൃദന്തരേ ; "

അതിമൃദുലവചനമതു ഗണപതി പറഞ്ഞുട --

നാശാധിനാഥനെച്ചേര്‍ത്തു വക്ഷസ്ഥലേ !

"സകലപതി ശിവനുമഥ പരിചരണഭൃത്യരും

സ്കന്ദനും ഞാനും മൃഡാനിയാം ദേവിയും

സരസമിഹ തവ മനസി കരുതിയതിലപ്പുറം

സാധുവാം വണ്ണം ഭുജിച്ചു സന്തുഷ്ടരായ് ;

ചതുരതയൊടതു സകലമറിവതിനു ദിവ്യമാം

ചക്ഷുസ്സു കൊണ്ടു വിലോകനം ചെയ്ക നീ ; "

സകലജന നതചരണനഴകൊടു ഗണേശ്വരൻ

സാദരം ചൊന്നതു കേട്ടു ധനേശ്വരൻ

ഹൃദയതലമതിലമരുമമലതരദൃക്കിനാ --

ലീക്ഷിച്ച നേരമറിഞ്ഞു സമസ്തവും ;

അതു പൊഴുതു ഹൃദി കുതുകമധികമുളവാകയാ --

ലാനമുഖനെത്തൊഴുതു നിന്നൂ ചിരം ;

അതുസമയമചലമകൾഗിരീശനുമുരയ്ക്കയാ --

ലന്നവും സ്വാദുള്ളതും നീക്കിയൊക്കെയും

വടിവിനൊടു കരിവദനവദനകമലാന്തരാൽ

വീണുവണങ്ങി സമസ്ത വസ്തുക്കളും ;

പുരമഥനനതു പൊഴുതു നിധിപതിയൊടിങ്ങനെ

പുഞ്ചിരിതൂകിയരുൾചെയ്തു സാദരം

" ഇഭവദനമുഖഗളിതമിതു തവ സമസ്തവു --

മീക്ഷണം ചെയ്തു കണക്കുനോക്കി ദ്രുതം

പരിചിനൊടു ഭരണികളുമഖിലമിഹ പാത്രവും

പണ്ടിരുന്നേടത്തു വയ്പിച്ചു കൊള്ളുക ;

അമരകുലമഖിലമിഹ ഹവിരനലനാവുകൊ --

ണ്ടാസ്വദിക്കുന്നതുപോലെയെല്ലാവരും

തവ സകല വിഭവമിഹ ഗണപതിമുഖംകൊണ്ടു

താത്പര്യമോടേ ഭുജിച്ചു സന്തുഷ്ടരായ് ,

തവ ഭവതു ശുഭമിനിയുമഖിലധനവൃദ്ധിയും

താമസമില്ലിനിപ്പോകുന്നു ഞാനെടോ !

ഇനിയുമിഹ വിരവിനൊടു പറക തവ വേണ്ടതെ "--

ന്നീശ്വരന്‍ ചൊന്നതു കേട്ടവൻ ചൊല്ലിനാൻ :

"പരിചിനൊടു ജടമുടിയിലണിമതിയണിഞ്ഞതും

പാമ്പും പലതരം തുമ്പയും ചാമ്പലും

സരസതരമൊഴുകുമൊരു സുരതടിനി തന്നുടെ

സാരമായുള്ളോരു കാന്തിപ്രവാഹവും

നിടിലതട നയനമതുമപരനയനങ്ങളും

നീടുറ്റ നല്ലോരു നാസികാഭംഗിയും

ദലിത മണിപവിഴമതിലധികരക്താഭമാം

ദന്തവാസസ്സിന്റെ സൌഭാഗ്യമുള്ളതും

മുകുരമതിലതി ധവളനിറമുടയ ദന്തവും

മൂല്യമറ്റുള്ളോരു കുണ്ഡലദ്വന്ദ്വവും

പരശുവരമഭയമൃഗമിവ പലതുമുള്ളൊരു

പാണിപത്മങ്ങളും നീലമാം കണ്ഠവും

മടിയിൽമലമകളു പുനരഴകൊടു വസിപ്പതും

മത്തദ്വിപത്തിന്റെ ചര്‍മ്മമുടുത്തതും

തുടയിണയുമടിമലരുമടിയനു ഹൃദന്തരേ

തോന്നേണമെന്നും മഹാദേവ ശങ്കരാ ! "

തൊഴുതു പുനരിതു പറയുമിളിബിളികുമാരനോ --

ടീശ്വരന്‍ പിന്നെയും ചൊല്ലിനാനിങ്ങനെ :

" ഇതു സതതമഥ ഭവതി ഭവതു ! " ഭവനിങ്ങനെ

ഇച്ഛിച്ഛതേകി മറഞ്ഞു , ഭവാനിയും ;

തദനു പുനരിഭവദനപദയുഗളപത്മവും

താരകാരാതിപദാംഭോരുഹങ്ങളും

അതിവിനയമൊടു തൊഴുത ധനപതിയൊടാദരാ --

' ലസ്തു തേ മംഗള ' മെന്നവർചൊല്ലിനാർ;

പുനരവരുമെരുതുമഥ പരിജനമശേഷവും

പുണ്യജനേശ്വരന്‍ കാണ്കെ മറഞ്ഞിതു .